Մինչ ես ծաղրում եմ անտաղանդ հիմարին
Ով սահում է ու անընդհատ ընկանում
Արևը ու ձմեռը դաշինք են կնքում, որ առավոտը սառույցին թաաաանկ ծախեն...
Ձմեռ է: Առավոտ:
Կկոցում եմ աչքերս շքեղությամբ փայլող
արդեն ջերմացնող սառույցից: ՈՒզում եմ դիպչել
Ճայթող ճթխությամբ ճչացող իմ կուուււռք սառույցը
բայց ես չմուշկներ չունեմ. գուցե առայժմ,
բայց ես հիմար չեմ գիշեր է գալու, բայց հետո առավոտ...
No comments:
Post a Comment