Առռռռնական Առռռռտաշը

-Ինչի հետեևանքով է երկրորդային փաթույթում ինդուկցվում էլեկտրաշարժ ուժ…???

 Հիմա սա ինձ համար հնչում էր ավելի վերացական քան սեր ասվածը…

Եվ ես որոշեցի ականջակալներս դնեմ ականջներս, որ å³ßïå³Ýí»Ù ուլտրաձայնի նման լսելիքը սղոցող ճիչերից:

  Վերոհիշյալ հրեշավոր հարցը ուղղված էր գրատախտակի մոտ կանգնած առնական Արտաշին, որը լսելով հարցը չգիտես զարմանքից, թե սարսափից փախուստի պատրաստվող Ñݹϳհավի նման փքվել էր, լարվել ,դեմքÇÝ ¿É հայտնվել էր իրեն այդքան հատուկ կատարյալ անհեթեթ ժպիտÁ,  իսկ աչքերը,áñ ÝÙ³Ý ¿ÇÝ Ù³ï³ÕÇ ë»Õ³ÝÇó Ù³½³åáõñÍ »Õ³Í ·³é³Ý ³ãù»ñÇ, հառել էր դեպի անհայտություն. Միայն թե պատասխանի,ես պատրաստ եմ նրան
 համբուրել,միայն թե պատասխանի կանխելով այդ կնոջ ու գրատախտակի բախումը…

Բայց որքանով, որ անհնար էր ,որ ես կհամբուրեմ նրան ,նույնքան էլ անհնար էր որ Արտաշը կգտնի աÛդ հարցի պատասխանը:Կատարվեց անխուսափելին` վհուկը ոսկրոտ

մատներում շնչահեղձ անելով կավիճը  նետվեց դեպի անպաշտպան գրատախտակը,ապա սկսեց կատաղի հարվածÝ»ñ ï»Õ³É գրատախտակին ճչալով:   Եղունգները Ñåí»Éáí áõ ëÕ³Éáí գրատաղտակի վրա ստիպեցին մի մասին սարսռալ ու փշաքաղվել ,մի մասին տհաճ նյարդային լարումից ծամածռել դեմքերը,իսկ áÙ³Ýó մոտ առաջացավ նրան եռման ջրի մեջ նետելու անզուսպ ցանկություն,վերջինների թվին պատկանում էի նաև ես,որ վատագույն դեպքում պատրաստ էի ինքս նետվել պատուհանից ,միայն թե չլսեմ այդ ձայնը:

   Հարվածներին ու ստորացումներին չդիմանալով ծեր սով»տական  գրատախտակը փլվեց ·»ïÝÇÝ, հնչեց առնական Արտաշի ոչ այÝքան առնական ճիչը որին Ùdzó³í լսարանի ինքն³մոռաց հռհռոցը: ՎÑáõÏÁ ³վելի ուժեղ սկսեց գոռալ . ինչքան բարձր ¿ր ճչում այնքան անհամբեր էի ես ցնցվում, բայց իմանալով ,որ ինչքան Ýϳï»ÉÇ է իմ վերաբերմունքը այնքան ցածր է կիսամյակում գնահատականս ես զսպեցի ինձ, դեմքիս ժպիտ նկարելով ÇëÏ մտքումս վրեժխնդրության ծրագիր որոճալով :